Szacuje się, że ok. 70% dorosłych Polaków cierpi na zapalenie przyzębia, czyli paradontozę. Nieleczona powoduje poważne konsekwencje zdrowotne – włącznie z utratą zębów. Wyjaśniamy jakie objawy świadczą o tym, że rozwija się paradontoza, jak wygląda jama ustna objęta zapaleniem. Omówimy również metody leczenia dostępne dla pacjentów na różnych etapach rozwoju choroby.

Paradontoza – co to za schorzenie?

To przewlekła infekcyjna choroba zapalna, która atakuje tkanki otaczające i podtrzymujące zęby: dziąsła, więzadła przyzębne oraz kość wyrostka zębodołowego. Tak w skrócie można wyjaśnić, czym jest paradontoza. Przyczyny zapalenia przyzębia to działanie bakterii obecnych w płytce nazębnej. Konkretniej odpowiadają za to szkodliwe beztlenowe bakterie gram-ujemne głównie: Actinobacillus actinomycetemcomitans, Tannerella forsythensis i Porphyromonas gingivalis. To one wywołują przewlekłe stany zapalne, które prowadzą do poważnych zmian – recesji dziąseł, powstawania kieszonek przyzębnych oraz zaniku kości podtrzymujących zęby. W konsekwencji zęby zaczynają się ruszać i wypadają.

 

Główna przyczyna pradaontozy to niewłaściwa higiena jamy ustnej i zaniedbania w usuwaniu płytki nazębnej. Istnieją również czynniki, które mogą zwiększać ryzyko tworzenia się stanów zapalnych w jamie ustnej, są to:

• Nieodpowiednia higiena jamy ustnej – rzadkie szczotkowanie i nitkowanie zębów prowadzi do nagromadzenia płytki nazębnej.
• Palenie tytoniu – osłabia układ odpornościowy i zmniejsza zdolność dziąseł do regeneracji.
• Cukrzyca – szczególnie niekontrolowana, zwiększa podatność na infekcje.
• Uwarunkowania genetyczne – niektóre osoby mają większą predyspozycję do chorób przyzębia.
• Stres – osłabia układ odpornościowy, co może wpływać na zdolność organizmu do walki z infekcją.

Czy paradontoza jest dziedziczna? Skłonność do chorób przyzębia może być dziedziczna. Jeśli w Twojej rodzinie były przypadki zapalenia przyzębia, musisz szczególnie dbać o higienę jamy ustnej i regularne kontrole stomatologiczne. To pozwoli na wdrożenie leczenia na początkowym etapie choroby.

 

Paradontoza – objawy

Jak rozpoznać, że w jamie ustnej rozwija się paradontoza? Początek zapalenia przyzębia daje subtelne objawy, które nasilają wraz z rozwojem choroby:

• zaczerwienienie dziąseł,
• krwawienie podczas szczotkowania lub nitkowania zębów,
• lekki obrzęk dziąseł,
• nieprzyjemny zapach z ust,
• zwiększona wrażliwość dziąseł na dotyk i temperaturę,
• recesja dziąseł (cofanie się dziąseł, odsłanianie szyjek zębowych),
• tworzenie się kieszonek przyzębnych (przestrzeni między dziąsłem a zębem, w których gromadzą się bakterie),
• uczucie luźnych zębów lub zmiana ich ustawienia,
• znaczna utrata tkanki dziąsłowej i odsłonięcie korzeni zębów,
• ruchomość zębów (zęby zaczynają się chwiać),
• ropne wydzieliny z kieszonek przyzębnych,
• ból podczas żucia lub nacisku na zęby,
• utrata zębów w wyniku zniszczenia tkanek podtrzymujących.

 

Leczenie paradontozy – metody i efekty

Zapalenie przyzębia to poważny problem zdrowotny. Nieleczona paradontoza prowadzi nie tylko do utraty zębów – może być również przyczyną innych dolegliwości. Bakterie powodujące paradontozę mogą przenikać do krwiobiegu, wywołując stany zapalne w organizmie i zwiększając ryzyko chorób ogólnoustrojowych, takich jak miażdżyca, cukrzyca czy choroby serca. Dlatego jeśli obserwujesz u siebie objawy paradontozy, natychmiast udaj się do stomatologa.

 

Diagnozowanie i leczenie paradontozy

Podczas wizyty lekarz przeprowadzi badanie zębów i dziąseł. Wykona pomiar kieszonek przyzębnych za pomocą sondy i zaleci wykonanie zdjęcia RTG, żeby ocenić stan kości. Na podstawie wyników tych badań będzie mógł podjąć decyzję o leczeniu.

 

Jak leczy się paradontozę?

• Skaling i wygładzanie korzeni – to procedura polegająca na usunięciu kamienia nazębnego, który gromadzi się na powierzchni zębów i pod dziąsłami. Następnie wykonywane jest wygładzanie powierzchni korzeni zębów, co zapobiega dalszemu osadzaniu się płytki bakteryjnej i ułatwia regenerację tkanek przyzębia. Zabieg ten jest podstawowym krokiem w leczeniu paradontozy.
• Antybiotykoterapia – w niektórych przypadkach lekarz może zalecić antybiotyki jako wsparcie w leczeniu. Pomagają one zwalczyć infekcję bakteryjną, redukując stan zapalny i wspomagając proces gojenia tkanek. Antybiotyki mogą być stosowane miejscowo (np. w postaci żelu aplikowanego do kieszonek dziąsłowych) lub ogólnoustrojowo.
• Zabiegi chirurgiczne – zaawansowana paradontoza powoduje zanik kości. W takich sytuacjach wykonuje się procesy regeneracyjne, które mają na celu odbudowę ubytków.

Plan leczenia dobierany jest indywidualnie, w zależności od zaawansowania choroby. Jeśli jest wcześnie wykryta, można ją zahamować przez właściwą higienę jamy ustnej i regularne wizyty w gabinecie stomatologicznym.

 

Utrata zębów – czy po parodontozie można zastosować implanty?

Tak. W przypadkach, gdy paradontoza doprowadziła do znacznej utraty kości i ruchomości zębów, konieczne może być ich usunięcie. Celem jest ochrona pozostałej tkanki kostnej, aby umożliwić wszczepienie implantów, na których można zamocować stałe uzupełnienia protetyczne.

W takich przypadkach zastosowanie ma metoda All-on-4, która polega na wszczepieniu czterech implantów w kość szczęki lub żuchwy, na których mocowana jest stała proteza, zapewniając pełny łuk zębowy. Jest to możliwe u pacjentów, którzy przeszli leczenie paradontozy i nie mają już stanu zapalnego przyzębia. Warto podkreślić, że każdy przypadek jest indywidualny, dlatego decyzja o zastosowaniu tej metody powinna być podjęta po konsultacji z doświadczonym implantologiem, który oceni stan zdrowia jamy ustnej oraz ilość i jakość dostępnej tkanki kostnej.

 

Nie dopuść by rozwinęła się u Ciebie paradontoza. Zapobieganie to podstawa!

Zapalenie przyzębia rozwija się stopniowo, przez długi czas pozostaje niezauważone. Pierwsze objawy paradontozy są na tyle subtelne, że pacjenci często je bagatelizują. To błąd! Niestety za zaniedbanie zdrowia jamy ustnej trzeba zapłacić utratą zębów. Ze względu na skalę problemu, który dotyczy nawet 70% dorosłych Polaków, warto stosować profilaktykę chorób przyzębia.

 

Jak zmniejszyć ryzyko zachorowania na paradontozę?

• regularnie szczotkować zęby,
• nitkować przestrzenie międzyzębowe,
• stosować płukanki antyseptyczne,
• odbywać wizyty kontrolne u stomatologa co 6 miesięcy,
• stosować profesjonalne zabiegi higienizacyjne (skaling, piaskowanie),
• utrzymywać zdrową dietę i prawidłowe nawodnienie organizmu,
• ograniczyć spożycie cukrów,
• rzucić palenie.

Co gdy pada diagnoza: zaawansowana paradontoza? Zapobieganie już nie wystarczy – w takich wypadkach trzeba jak najszybciej rozpocząć leczenie. Utrata zębów nie jest wyłącznie problemem estetycznym. Gryzienie i żucie przygotowuje pokarmy do strawienia, jeśli nie możemy tego zrobić, to cały proces jest zaburzony. Zdrowie psychiczne jest tak samo ważne jak fizyczne – a brak zębów jest wstydliwym problemem, który powoduje ogromny stres.

Dlatego bez względu na to, na jakim etapie wykryto u Ciebie paradontozę – jak najszybciej podejmij leczenie. Wygaszenie stanu zapalnego pozwala na zahamowanie zmian w strukturach kostnych. Dzięki temu możesz uratować zęby lub zastosować uzupełnienia protetyczne na implantach i odzyskać ładny uśmiech.